Ανεύρυσμα

Ανεύρυσμα

Ανεύρυσμα 480 400 vasdekadm

Τι είναι το ανεύρυσμα;

Ανεύρυσμα ονομάζουμε την εντοπισμένη διάταση μιας αρτηρίας του σώματος, περισσότερο του 1,5 φορές της διαμέτρου. Η κυριότερη εντόπιση των ανευρυσμάτων είναι στην κοιλιακή αορτή δηλαδή στην κεντρική αρτηρία της κοιλιάς που δίνει αιμάτωση σε όλα τα σπλάχνα (κοιλιακό ανεύρυσμα).  Όταν εντοπίζονται στην τμήμα της αορτής στο θώρακα ονομάζονται θωρακικά ανευρύσματα και διαιρούνται σε ανευρύσματα ανιούσης θωρακικής αορτής, τα οποία χειρουργούν οι καρδιοχειρουργοί, και ανευρύσματα κατιούσης θωρακικής αορτής με τα οποία ασχολούνται τόσον οι καρδιοχειρουργοί όσον και οι αγγειοχειρουργοί.

Τι συμπτώματα προκαλεί ένα ανεύρυσμα;

Στην πλειονότητα τους είναι ασυμπτωματικά και για πολλά χρόνια μεγαλώνουν χωρίς ο ασθενής να καταλάβει την ύπαρξη τους. Ανακαλύπτονται σε τυχαίο έλεγχο πχ υπέρηχος κοιλιάς ή σε εξέταση της κοιλιάς από κάποιο γιατρό όπου ψηλαφεί μια  μάζα που σφύζει. Κάθε μάζα που σφύζει δεν σημαίνει ότι είναι ανεύρυσμα, διότι μπορεί να μεταδίδει σφύξεις μιας φυσιολογικής ελικοειδούς αορτής. Σε κάθε περίπτωση ο ασθενής πρέπει αρχικά να υποβληθεί σε έλεγχο με έγχρωμη υπερηχογραφία.

Διάγνωση

Ο έλεγχος για το ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής γίνεται εύκολα και αναίμακτα με τη χρήση της έγχρωμης υπερηχογραφίας (Triplex). Όταν η διάμετρος του ανευρύσματος αρχίσει να αυξάνει απότομα ή υπερβεί τα 4 εκ. τότε έχει ένδειξη να γίνεται αξονική τομογραφία με σκιαγραφικό για να μετρηθεί με ακρίβεια το μέγεθος και η μορφολογία του ανευρύσματος. Στη συνέχεια ο έλεγχος μπορεί να γίνεται με αξονική ή υπέρηχο μέχρι τα 5 εκ. οπότε αρχίζει να μπαίνει η ένδειξη της χειρουργικής αντιμετώπισης.

Αντιμετώπιση

Η θεραπεία του ανευρύσματος γίνεται χειρουργικά με τις δυο τεχνικές που έχουν αποδείξει την αξίας τους διαχρονικά.

  • Κλασσική εγχείρηση. Σε αυτήν γίνεται κάθετη τομή στο κοιλιακό τοίχωμα, παρασκευάζεται το ανεύρυσμα, διανοίγεται και εσωτερικά τοποθετείται μόσχευμα από συνθετικό υλικό συνήθως Dacron. Είναι η μέθοδος που έχει δοκιμαστεί στο χρόνο αλλά συνεπάγεται μεγαλύτερη νοσηλεία και αυξημένο κίνδυνο περιεγχειρητικών επιπλοκών.
  • Ενδοαγγειακή αποκατάσταση (EVAR). Αποτελεί τη μέθοδο που κυριαρχεί στο εξωτερικό και στην Ελλάδα πριν από την οικονομική κρίση. Δεν γίνονται μεγάλες τομές στον ασθενή παρά μονό δυο μικρές στις βουβωνικές χώρες (περίπου 1-2 cm). Από εκεί εισάγονται όλα τα ενδοαγγειακά υλικά και το μόσχευμα, κάτω από άμεσο ακτινολογικό έλεγχο στο χώρο του χειρουργείου. Το μόσχευμα εκπτύσσεται και καλύπτει το εσωτερικό του ανευρυσματικού σάκου καθώς και των λαγονίων αρτηριών. Η ροή του αίματος διέρχεται από το μόσχευμα και δεν εξασκεί πίεση στον σάκο, ο οποίος προοδευτικά με το χρόνο συρρικνώνεται και το ανεύρυσμα εξαφανίζεται.
    Το μεγάλο προτέρημα της μεθόδου είναι η μικρή νοσηλεία (1-2 ημέρες) και ο σχεδόν μηδαμινός κίνδυνος περιεγχειρητικών επιπλοκών. Το μειονέκτημα της είναι το μεγάλο κόστος των υλικών και η ανάγκη τακτικής παρακολούθησης για τα επόμενα χρόνια. Μακροχρόνιες μελέτες έχουν δείξει ότι στη δεκαετία οι δυο τεχνικές έχουν περίπου τα ίδια αποτελέσματα. 

Σφάλμα: Η φόρμα επικοινωνίας δε βρέθηκε.